Wanneer in het idyllische Spulne (spreek uit: ‘spulle’) enkele bejaarden bruut vermoord worden, komt van hogerhand de beslissing om het zwaarste middel in te zetten: detectives Jackson (Hans Teeuwen) en Malone (Kevin Janssens) van de oppermachtige Dienst Extreme Misdaadbestrijding. They are here to save the day. Maar tijdens hun onderzoek, worden de bikkelharde agenten steeds dieper in de excentrieke wereld van Spulne gezogen, met zijn markante bewoners en hun complexe relaties. Om het mysterie te ontrafelen, zullen Jackson en Malone uiteindelijk ook hun eigen donkere verleden onder ogen moeten komen…

Naast Teeuwen en Janssens zien we ook Vlaamse topacteurs zoals Tom Van Dyck, Jennifer Heylen en Jan Bijvoet.

Het is dé kerstklassieker die we elk jaar opnieuw kijken: 'Love Actually'. Met grote namen als Hugh Grant, Emma Thompson, Keira Knightley en Martine McCutcheon is de film een vaste waarde tijdens de feestdagen. Maar wat als de iconische film vandaag werd gemaakt? Volgens castingdirector Fiona Weir zou er heel wat anders uitzien, te beginnen met Hugh Grant’s rol als premier.

“Het eerste dat ik zou doen, is een vrouwelijke premier casten”, vertelt Fiona in een interview met Metro. In de originele film speelt Grant de charmante, ietwat stuntelende premier die verliefd wordt op zijn medewerker (gespeeld door McCutcheon). Maar twintig jaar later denkt Fiona dat die rol beter door een vrouw ingevuld zou worden.

“We leven in een totaal andere wereld dan toen. Alles is veranderd”, legt ze uit. Fiona heeft zelfs al een droomkandidaat: Adjoa Andoh, bekend van Bridgerton. “Ze zou fantastisch zijn in die rol.”

Fiona ging ook in op eerdere uitspraken van regisseur Richard Curtis over de film. Curtis gaf al eerder toe dat sommige delen van de film niet meer van deze tijd zijn. Vooral het gebrek aan diversiteit in de cast en bepaalde grappen voelen gedateerd aan.

“Er zijn dingen die ik nu absoluut anders zou doen”, zei Curtis eerder. “Het gebrek aan diversiteit maakt me een beetje ongemakkelijk. Gelukkig verandert de maatschappij en worden we ons daar bewuster van.”

Toch benadrukt Fiona dat de kern van de film nog steeds overeind blijft. “De emoties in de film zijn zó echt. Zoals de film zegt: liefde is overal, ook al zie je het niet altijd. Alle personages voelen oprecht aan en worden gespeeld door geweldige acteurs. Dat is de kracht van 'Love Actually'.”

Volgens Fiona is het de oprechte en cynismevrije toon van de film die ervoor zorgt dat hij al twintig jaar geliefd is. “Richard Curtis heeft een unieke gave om warmte en eerlijkheid in zijn werk te stoppen. Dat zie je in elke scène.”

Twintig jaar later is 'Love Actually' misschien niet perfect, maar het blijft een film waar mensen massaal naar terugkeren tijdens de feestdagen. Of zoals Fiona het zegt: “Het is vrolijk, echt en blijft je raken. Dat is precies wat je wil van een kerstfilm.”

De romcom uit 2003, met een sterrencast waar je ‘u’ tegen zegt (denk: Hugh Grant, Emma Thompson en Colin Firth), is een vaste waarde geworden tijdens de feestdagen. Maar voor Knightley voelt het anders. In een interview met ITV’s Lorraine zei ze: "Het is geweldig hoe de film elk jaar blijft groeien en een eigen leven heeft gekregen. Het is echt een kersttraditie voor veel mensen. Maar ik heb hem maar één keer gezien en dat ligt niet aan de film zelf."

Keira’s reden? Ze kijkt gewoon bijna nooit terug naar projecten waarin ze speelt. "Ik heb alles wat ik ooit heb gedaan maar één keer gezien." Kortom, wie 'Love Actually', 'Pirates of the Caribbean' of 'Bend It Like Beckham' heeft gezien, weet waarschijnlijk meer over de plot dan Knightley zelf.

Over de inhoud van de film heeft ze trouwens ook haar mening. De film is al meer dan 20 jaar oud en past niet alles nog bij deze tijdsgeest. Vooral die iconische scène waarin haar personage Juliet net getrouwd is, en de beste vriend van haar man (Andrew Lincoln) opduikt met tekstborden om zijn liefde te verklaren. Destijds romantisch bedoeld, maar nu vinden kijkers het best ongemakkelijk. “Ik vond het toen al een beetje creepy", gaf Knightley toe in een interview. “Oh, en trouwens: ik was 17 toen ik die scène speelde. Het lijkt alsof mensen dat nu pas beseffen.”