De studie onderzoekt hoe vrouwen het orgasme van hun partner zien. "Voorgaand onderzoek toonde aan dat mannen het orgasme van vrouwen als een mannelijkheidsprestatie zien. We waren benieuwd of vrouwen het orgasme van mannen ook zo zouden ervaren" zeggen Sari van Anders en Sara Chadwick, de auteurs.

In het onderzoek werden 440 vrouwen ondervraagd die seksueel aangetrokken zijn tot mannen. Ze kregen scenario’s te lezen waarin hun mannelijke partner wel of geen orgasme kreeg. Na het lezen van deze scenario’s gaven ze aan hoe ze zich voelden over vrouwelijkheid, mannelijkheid en hun eigen prestaties.

De resultaten laten zien dat vrouwen zich meer succesvol en vrouwelijk voelen als hun partner een orgasme krijgt. Als het orgasme uitblijft, ervaren ze vaker gevoelens van falen, vooral als ze al onzeker zijn over hun rol.

"Het was niet helemaal duidelijk of vrouwen een orgasme van een man als een prestatie zouden zien, maar we zagen dat ze het wel als zo’n prestatie beschouwen", zeggen de onderzoekers. Ze ontdekten ook dat vrouwen met een hoger gevoel van seksuele assertiviteit beter omgingen met het niet krijgen van een orgasme door hun partner.

Het onderzoek wijst ook op een risico: als vrouwen hun eigen waarde koppelen aan het orgasme van hun partner, kan dat leiden tot ongezonde druk en slechte seks. "Sommige mensen worden zo gefocust op hun eigen succes bij het geven van een orgasme dat ze hun partner onder druk zetten. Dit kan schadelijk zijn", klinkt het. voegen van Anders en Chadwick toe.

Deze studie biedt nieuwe inzichten in hoe vrouwen de orgasmes van mannen ervaren, maar het heeft ook beperkingen. De resultaten zijn gebaseerd op ingebeelde scenario’s en niet op echte ervaringen, wat invloed kan hebben op de uitkomst. Wat betekent dat toekomstige onderzoeken meer inzicht kunnen geven in hoe deze dynamiek in het echte leven werkt.

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.

Het idee is heel basic: je zegt iets kleins tegen je partner – “Ik heb daarnet een vogel gezien” – en kijkt hoe die reageert. Als je partner dan vraagt “Welke vogel?”, “Waar dan?” of gewoon even meeleeft met je mini-verhaal, dan zit je goed. Dat betekent dat ze geïnteresseerd zijn in jouw wereld, ook al gaat het over iets totaal random.

Reageert je partner eerder met een droge “ah oké” en is het gesprek meteen gedaan? Dan zien TikTokkers dat als een red flag. Niet omdat vogels nu opeens superbelangrijk zijn, maar omdat het laat zien dat ze niet echt meebewegen met jouw kleine, dagelijkse momenten.

De Bird Theory draait dus minder om ornithologie en meer om emotionele beschikbaarheid. Kleine dingen delen en daar samen in meegaan. Dat is wat koppels dichter bij elkaar brengt.

Moraal van het verhaal: als je partner enthousiast mee babbelt over jouw vogelverhalen, dan zit je waarschijnlijk in een heel gezonde relatie. En anders? Misschien gewoon eens testen met een duif, een meeuw of een papegaai.