Meer dan 1.000 studenten deden mee aan het onderzoek, en de resultaten zijn opvallend. Belgische studenten betalen gemiddeld €478 per maand voor een kamer met gedeelde faciliteiten, terwijl internationale studenten voor dezelfde kamer gemiddeld €561 neerleggen. Voor een studio betalen zij zelfs gemiddeld €760, een flinke hap uit het budget.

Een opvallend cijfer: voor bijna 70% van de Belgische respondenten betaalt de familie of voogd het kot. Bij internationale studenten is dit iets meer dan 30%. Zij betalen vaak hun kot zelf (39,1%). Ongeveer 1 op de 5 respondenten doet dit samen met hun ouders, bij zowel Belgische als internationale respondenten.

De prijs blijkt de belangrijkste reden waarom Belgische respondenten ervoor kiezen om niet op kot te gaan. Bijna 50% van hen pendelt liever, terwijl de internationale studenten vaak geen andere keuze hebben en dus verplicht zijn om op kot te zoeken. Dit verklaart waarom 77% van de internationale studenten wel op kot zit, terwijl minder dan de helft van de Belgische respondenten dat doet.

Wat vinden studenten belangrijk aan een kot? Prijs staat met stip op één. Een wettelijk huurcontract wordt ook als belangrijk gezien. Brik speelt daarop in door kotbazen te verplichten om via hun platform met een standaardcontract te werken.

Hoewel bijna de helft van de Belgische studenten aangeeft dat ze relatief makkelijk een kot vinden, is het voor internationale studenten vaak een ander verhaal. Bijna een kwart van de internationale respondenten omschrijft de zoektocht als zeer moeilijk, al vinden de meesten binnen twee maanden een plek.

Uit het onderzoek blijkt dat de meeste respondenten kiezen voor een kamer met een gedeelde badkamer en keuken. Waarschijnlijk speelt het prijsaspect hier een rol in. Deze kamers zijn goedkoper dan de kamers met een eigen badkamer of de studio’s. Internationale studenten kiezen vaker voor deze laatste twee types dan Belgische respondenten.

De prijzen blijven stijgen, met een toename van 10 tot 17% ten opzichte van vorig jaar. Volgend jaar komt Brik met nieuwe cijfers, maar één ding is duidelijk: op kot gaan in Brussel wordt er niet goedkoper op.

De borden maken deel uit van een proefproject rond nachtlawaai in Leuven en Gent. De eerste resultaten worden begin 2026 verwacht. Burgemeester Mathias De Clercq benadrukt dat Gent bruisend mag blijven, maar dat er gezocht wordt naar manieren om het nachtleven en de nachtrust beter te combineren.

De huizenmarkt is voor veel jongeren een gesloten club. Met prijzen die elk jaar de lucht in schieten, voelt een eigen woning meer als een onbereikbare droom dan een realistisch doel. Waarom jarenlang sparen voor iets dat misschien tóch niet lukt, als je vandaag al kan investeren in herinneringen die je meteen iets opleveren?

Want dat is de kern: herinneringen gaan boven materiaal. Vraag iemand naar hun favoriete moment van de afgelopen jaren, en de kans is groot dat ze vertellen over een reis of een concert. Niet over hun nieuwe zetel. Experiences leveren verhalen en gevoelens op die blijven hangen.

Daarbovenop past het bij hoe Gen Z wil leven: flexibel en vrij. Vastzitten aan een hypotheek voelt voor velen eerder als een blok aan het been. Reizen, jobhoppen, studeren in het buitenland of zelfs digital nomad zijn, sluiten beter aan bij de levensstijl van vandaag.

Ervaringen hebben ook een impact op je mentaal welzijn. Festivals, reizen of uitstapjes geven een energieboost en helpen stress los te laten. In een tijd waarin burn-outs en prestatiedruk hoog liggen, zijn zulke momenten niet zomaar luxe, maar bijna noodzaak.

En laten we eerlijk zijn: er is ook een sociale factor. Experiences zijn deelbaar. Je trip naar Lissabon of je week op Pukkelpop levert content op die je kan sharen, likes oplevert en je een gevoel van verbondenheid geeft. Een nieuw keukenkastje? Niet echt Insta-waardig.

Kortom: Gen Z kiest niet zomaar voor ervaringen in plaats van huizen. Het is een mix van noodzaak, mental health en waarden. Het draait minder om bezit, en meer om beleven. Of dat de slimste keuze is, zal de toekomst uitwijzen.