Volgens de National Library of Medicine is ongeveer de helft van de vrouwen niet tevreden over hoe vaak ze klaarkomen, en 10% tot 15% heeft nog nooit een orgasme gehad. Bij mannen ligt dit lager, tussen de 5% en 10%, maar dat zijn nog steeds miljoenen mensen die problemen hebben met klaarkomen of onzeker zijn als hun partner niet klaarkomt.

Hoewel iedereen anders is, zijn er volgens onderzoek en experts drie belangrijke factoren die je helpen klaarkomen.

1. De juiste stimulatie

Wat is goede stimulatie? Dokter Laurie Mintz, seksexpert en auteur van "Becoming Cliterate", zegt dat het gaat om een combinatie van druk en ritme. De juiste druk op erotische zones, zoals de clitoris, penis of oren, bouwt seksuele opwinding op en zorgt uiteindelijk voor de noodzakelijke spiersamentrekkingen.

Vibrators kunnen helpen om het juiste plekje te vinden en het juiste ritme te krijgen. Hierdoor kan je je zo intens focussen dat je bijna in een trance raakt, wat helpt om een orgasme te bereiken, volgens een studie in Socioaffective Neuroscience & Psychology.

2. Mindfulness

Mindfulness betekent dat je geest en lichaam op hetzelfde moment op dezelfde plek zijn, legt de seksuologe uit. Vaak zijn we tijdens seks te veel in ons hoofd: "Hoe zie ik eruit? Doe ik het goed?" Dat helpt niet.

Probeer meditatie of yoga om mindfulness te oefenen, of zet muziek op tijdens de seks. Je kunt mindfulness ook in je dagelijks leven oefenen, bijvoorbeeld tijdens het tandenpoetsen. Focus je op de sensaties en breng je aandacht terug als je afgeleid raakt. Dit kun je later toepassen in de slaapkamer.

3. Communicatie

Praat met je partner over wat je fijn vindt. Volgens Dokter Mintz hebben koppels die praten over hun behoeften tijdens seks veel meer kans op een orgasme. Je partner kan niet weten wat je wilt, als je het niet zegt. Niemand kan gedachten lezen, dus communicatie is essentieel. Gebruik geluiden om je partner te sturen, maar geef ook verbaal aan wat je fijn vindt.

Zo kan je het herkennen: je voelt je na gesprekken vaak schuldig, je zegt constant “sorry” terwijl je niet goed weet waarom, of je vraagt aan vriend(inn)en: “Ben ik nu echt zo raar?”

En zo kan je ermee omgaan:

• Herken de signalen. Als je je constant schuldig voelt, “gek” wordt genoemd of alles in vraag stelt, is dat een red flag.
• Check bij jezelf: als iets niet oké voelt, is dat meestal niet random.
• Reality check met een vriend(in): vertel wat er gebeurt en vraag hoe het overkomt.
• Durf grenzen te trekken: je mag zeggen “hier voel ik mij niet goed bij” en het gesprek stoppen.
• Maak het niet kleiner dan het is: ook in een situationship of “we zien wel”-fase heb je recht op respect.

Kort samengevat: als iemand je constant doet twijfelen aan jezelf, is dat geen “chemie”, maar gewoon niet healthy. En als iets structureel niet goed voelt, mag je er ook gewoon mee kappen. Je bent niet hun therapeut of reddingsboei. Iemand kan alleen veranderen als die dat zélf wil en er ook echt aan werkt.

Jij bent wél verantwoordelijk voor wie je toelaat in je hoofd en in je leven.

Het constante “aanstaan” breekt je af

Tussen volle aula’s, kotgenoten die altijd binnenwippen, werkgroepen die alleen op jouw schouders lijken te hangen en sociale verplichtingen waar je eigenlijk geen energie voor hebt… je brein krijgt amper rust. Je moet lachen, praten, smalltalken, presteren, en dat elke dag opnieuw.

De druk om ‘gezellig mee te doen’ is hoger dan ooit

Studenten zeggen steeds vaker dat ze bas zijn om saai of “anti-sociaal” over te komen als ze een avond overslaan. Daardoor pushen veel jongeren zichzelf om toch maar mee te gaan. Resultaat: je tank geraakt leeg nog voor het weekend begint.

Smartphone = ook sociaal contact

Zelfs als je alleen op je kot zit, ben je eigenlijk nooit alleen. Groepschats, DM’s, memes, verplicht reageren op reels van vrienden… je hersenen blijven in sociale modus hangen. Rust krijgen we dus bijna niet meer.

Het is oké om even op pauze te duwen

Sociale uitputting is niet het signaal dat je “een slechte vriend” bent. Het betekent dat je systeem vol zit. Een dagje off-grid, een avond alleen serie kijken of gewoon niemand spreken, kan net maken dat je er daarna weer wél echt bij bent.