De jongeren bevonden zich op de zolder van een huis in de Kopkapelwijk toen het rond 21.30 uur misging. Ze waren met een gasfles aan het prutsen waarna er een ontploffing volgde. Het is nog niet duidelijk waarom de jongeren aan de gasfles zaten. Sommige mensen spreken over lachgas, andere over propaan.

Na de knal verlieten de jongeren op eigen kracht het huis, maar eenmaal buiten bleek een aantal van hen zwaargewond te zijn. Sommige slachtoffers hadden ernstige brandwonden. Acht mensen, waarvan zes jongvolwassenen en twee tieners, hadden hulp nodig en zijn naar gespecialiseerde brandwondencentra gebracht. De één met alleen uitwendige brandwonden, de ander ook met inwendige.

In een interview met LADbible vertelt ze dat de media vaak een vertekend beeld scheppen van mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis. “Iedereen denkt dat ze superslim en manipulatief zijn,” zegt ze. “Maar in werkelijkheid hebben de meesten een lager dan gemiddeld IQ. Ze denken dat ze slim manipuleren, maar vaak zijn ze daar eigenlijk helemaal niet goed in.”

Dr. Shaw werkt als expert samen met de politie en rechtbanken, en bestudeert waarom mensen extreme dingen doen. Ze zegt dat niet alle moordenaars psychopaten zijn. Dat is een misvatting die ze regelmatig hoort. “We hebben de neiging om te denken dat moordenaars compleet anders zijn dan wij, maar iedereen heeft de capaciteit om in de verkeerde omstandigheden verschrikkelijke dingen te doen.”

Volgens de NHS vertonen mensen met deze stoornis vaak weinig empathie, impulsief gedrag en soms agressieve uitbarstingen. Denk aan bekende figuren zoals Ted Bundy, die door experts gezien wordt als een ‘klassieke psychopaat’.

Toch waarschuwt Shaw om niet te snel labels te plakken. “We moeten stoppen met psychopaten te zien als briljante, kwaadaardige genieën. De realiteit is veel minder filmisch en juist dat maakt het net zo verontrustend.”

De maatregel maakt deel uit van Trumps strengere immigratiebeleid. In een memo aan ambassades wereldwijd staat dat consulaten voortaan ook de ‘gezondheidstoestand en financiële draagkracht’ van visumaanvragers moeten beoordelen. Denk aan ziektes zoals diabetes, hartproblemen, mentale stoornissen en dus ook obesitas. De redenering: zulke aandoeningen zouden de Amerikaanse belastingbetaler te veel geld kosten.

Een voorbeeldvraag in het document luidt: “Heeft de aanvrager voldoende financiële middelen om zijn medische kosten te dragen, zonder hulp van de overheid?” Wie dat niet overtuigend kan aantonen, riskeert een weigering.

Critici noemen het beleid discriminerend en gevaarlijk, omdat visumofficieren geen medische achtergrond hebben maar nu wél mogen beslissen of iemand te ziek of te dik is om het land binnen te komen.