Opvallend genoeg staat sadisme bovenaan de lijst, gedefinieerd als het toebrengen van fysiek of psychologisch leed aan een ander om seksuele opwinding op te wekken, met een jaarlijks zoekvolume van 9.876.000 wereldwijd.

Masochisme, de tegenhanger van sadisme en de neiging om seksuele bevrediging te halen uit eigen pijn of vernedering, staat op de tweede plaats met 6.600.000 zoekopdrachten. Op de derde plaats vinden we CBT (cock & ball torture), wat staat voor het toepassen van pijn of beknelling op de penis of testikels, met meer dan vijf miljoen zoekopdrachten.

De vierde meest voorkomende fetisj is claustrofobie, wat betekent dat mensen seksueel opgewonden raken door opgesloten te worden in kleine ruimtes, met 3.612.000 zoekopdrachten. De top vijf wordt afgesloten door vicarfilie, waarbij mensen opgewonden raken door de seksuele verhalen van anderen en hierin meeleven.

Hieronder vind je de top 10 van seksuele fetisjen wereldwijd:

Of je nu wakker wordt naast een onbekende of zelf niet eens in je eigen bed ligt: een one night stand is niks om je voor te schamen. Echt niet. Meer nog: 66% van de Amerikanen én Europeanen heeft er al eens eentje gehad.

Toch hangt er nog vaak een taboe rond, vooral bij vrouwen. Zo zegt 18% ooit afgerekend te zijn door een vriendin omdat ze een one night stand had. Onnodig. Als jij er plezier aan had, dan is dat het enige dat telt.

En die ochtend erna? Ja, het kan wat ongemakkelijk zijn. Misschien voel je je halfnaakt ineens superzelfbewust of weet je niet wat je moet zeggen. Chill. Jullie hadden samen een leuke nacht, niets om raar over te doen.

Wil je elkaar nog eens zien? Zeg het gewoon. Geen zin in meer? Ook prima. Wat je vooral niet moet doen: expres iets achterlaten in de hoop terug te moeten keren. Beter: wissel gewoon je nummer uit.

En last but not least: sluit het goed af. Psychologen noemen het de peak-end rule—mensen onthouden vooral het begin en het einde van iets. Dus: lach, wees lief en duidelijk. Zo laat je sowieso een goeie indruk achter, of jullie elkaar nu nog eens zien of niet.

Een SOA hebben (of denken dat je er eentje hebt) is geen reden om in paniek te raken. Echt niet. Het betekent niet dat je vies bent of iets fout deed – het kan iedereen overkomen, zelfs als je condooms gebruikt. Chlamydia, herpes, gonorroe… Ze zijn vaak besmettelijk zonder dat je iets merkt. Het is dus juist slim en volwassen om er open over te zijn.

Dus, hoe pak je dat aan? Timing is key. Belangrijk: kies het juiste moment. Ga het gesprek niet aan vlak voor de seks zelf, of midden in de actie, maar kies een moment waarop jullie even rustig kunnen praten praten. In real life, niet via een bericht (tenzij er echt geen andere optie is).Een handige zin om te starten zou kunnen zijn: “Hey, ik wil even iets bespreken dat misschien awkward is, maar wel belangrijk.” Houd het luchtig, maar duidelijk. Het is geen dramatische biecht, gewoon een eerlijke update over je gezondheid. Zeg wat je weet, of je in behandeling bent en wat dat betekent voor jullie. Je mag gerust zeggen dat je het spannend vindt: dat maakt het net menselijk.

Probeer ook zelf rustig te blijven als iemand anders je iets vertelt over een SOA. Het is géén reden om iemand meteen te veroordelen. Wees dankbaar dat die persoon het deelt, dat getuigt van respect en vertrouwen.

Laat je altijd testen, zelfs als je geen symptomen hebt. SOA’s zijn vaak “silent”, maar kunnen wél blijvende schade veroorzaken (vooral chlamydia en gonorroe). Bij de meeste huisartsen of bij Sensoa/het https://www.caw.be/ kan je je anoniem en (meestal) gratis laten testen.

Het is altijd beter om even rood aan te lopen dan iemand anders in gevaar te brengen. Eerlijkheid = sexy. En een goeie bedpartner is er eentje die ook voor jouw gezondheid zorgt.