De studie is uitgevoerd door Brik en is gedaan om de ervaringen van studenten bij een mogelijk verblijf op een Brussels kot beter in kaart te brengen. Meer dan 1.000 studenten deden eraan mee, waarvan een meerderheid aangaf op zichzelf te wonen. “Daarbij blijkt dat een kamer met gedeelde voorzieningen de populairste vorm van studentenhuisvesting is,” zegt Jurgen Ral, directeur van Brik. “Al omvat ‘op kot’ ook andere woonvormen, zoals een studio en cohousing.”

Gemiddeld betalen de kotstudenten 531 euro per maand voor een kot, al moet daar wel bij gezegd worden dat Engelstalige studenten meer betalen (580 euro) dan Nederlandstalige (496 euro).

Echt goedkoop is dat niet, maar studenten moeten vaak al blij zijn als ze überhaupt een kamer vinden. Brik probeert daar een handje bij te helpen door het vernieuwde MyKot te lanceren, een platform met daarop een eigen aanbod van betaalbare studentenkamers. “Met de vernieuwde kotzoeker tonen we studenten alle beschikbare koten. Daarbij kunnen studenten kiezen welk type kot ze zoeken en een maximumbudget instellen. Ook de afstand tot hun campus is een mogelijke parameter,” legt Jurgen Ral uit. Verder kan een student chatten met een kotbaas om afspraken te maken en kan je koten in één oogopslag bekijken via een 360-overview. "We bieden ook een modelcontract aan waarmee je zonder zorgen kan huren of verhuren.”

Volgens de politie stond de muziek in de bar vaak luider dan de meter aangaf. In combinatie met een reeks klachten over geluidsoverlast was dat genoeg voor een stevige straf. De bar zelf reageert voorzichtig op sociale media en bevestigt dat ze de beslissing begrijpen, maar ze laten in het midden wat er precies met de geluidsmeter gebeurde.

HDR benadrukt wel dat het runnen van een fakbar geen easy job is. Geweld, diefstal en vandalisme zijn volgens hen wekelijks aan de orde. Vrijwilligers treden op als stewards, er werden geluidsdempende panelen geplaatst, geluidswerend glas in de achterdeur en zelfs een nieuwe muziekinstallatie aangeschaft om netjes onder de 95 decibel te blijven. Toch bleven de stadsmetingen problemen tonen.

Ook studentenkoepel LOKO springt in de bres voor de fakbars. Voorzitter Dora Leko zegt dat de cafés hard inzetten op een goeie relatie met de stad, KU Leuven en de buurt. En dat werkt: het aantal klachten neemt al jaren af. In 2023 waren het er nog 97, vorig jaar 84, bevestigt de Leuvense politie.

Toch blijft HDR met de gebakken peren zitten. De fakbar voelt zich machteloos, omdat veel van de overlast buiten hun muren ontstaat. Roepende studenten, nachtlawaai, wildplassen: dingen waar zij de schuld van krijgen, maar die niet altijd te controleren.

Ondertussen roept HDR studenten op om zich respectvol te gedragen en blijft de bar activiteiten organiseren, alleen dan zonder muziek.

Baasjes reageren meestal pas als een hond gromt of uithaalt. Maar volgens de studenten komen er al veel waarschuwingen vóór dat moment. “We zien dat mensen pas letten op de duidelijke signalen”, zegt studente Yana Derboven aan VRT NWS. “Terwijl honden eerst subtielere dingen doen die we gewoon niet herkennen.”

In Woof Reality wandel je met een VR-bril door een park en kom je verschillende honden tegen. Die tonen elk een stukje van wat in de hondentraining de ‘communicatieladder’ heet: kleine, subtiele stresssignalen bovenaan; pas helemaal onderaan zit het effectieve bijtgedrag. De bedoeling? Leren spotten wat er vooraf gebeurt, zodat je hond niet “plots” reageert, want zo plots is dat eigenlijk nooit.

Derboven geeft een voorbeeld: een hond die gaapt, hoeft niet moe te zijn. Het kan ook stress betonen en vragen om meer ruimte. Daarna volgen vaak duidelijkere tekens: kop wegdraaien, oren plat, spanning in het lichaam… en pas in de laatste fase bijt een hond echt.

Na de VR-wandeling krijg je een debriefing mee, zodat je weet hoe je de signalen ook bij je eigen viervoeter herkent.