Louise is een fervent swinger. Dat wil zeggen dat ze regelmatig seks heeft met andere mannen of vrouwen met wederzijdse toestemming van elkaars partner. De man van Louise blijft trouw aan haar en steunt haar keuze ook volledig en was ook enthousiast over Louise’s idee om seks te hebben met 18 mannen tegelijk.

“Ik biechtte tegen mijn man op dat ik met meerdere mannen tegelijkertijd seks wou en hij was tot mijn verrassing enthousiast over het idee. Al snel had ik daarna een orgie met 10 mannen tegelijkertijd en het voelde fantastisch. De seks was geweldig, maar de gedachte dat al deze mannen daar waren voor mij alleen gaf me een machtig gevoel.” Maar toch wou Louise nóg een stapje verder gaan: “Ik heb daarna ook seks gehad met 18 mannen tegelijkertijd. Mijn echtgenoot was er natuurlijk ook bij en hij deelde met veel plezier condooms uit aan alle mannen die seks met mij zouden hebben op die avond.”

“Mijn man geniet van mijn gelaatsuitdrukkingen wanneer ik aan het genieten ben. Hij lijkt dan wel een kind in een snoepjeswinkel en ik vind het ook heel opwindend om te zien hoe mijn man toekijkt”, voegt ze er nog aan toe wanneer haar wordt gevraagd of haar man hier wel mee kan lachen.

Zou jij zomaar blijven staan en kijken? ;-)

Het begint eigenlijk al vóór je iets zegt. Check eerst even bij jezelf wat precies pijn deed. Was het een opmerking, een actie, een moment waarop je je in de steek gelaten voelde? Hoe duidelijker jij het snapt, hoe makkelijker je het kan uitleggen.

En dan: keep it calm. Je hoeft geen lange monoloog te droppen, maar iets als “Hé, mag ik even iets zeggen? Iets dat mij wat raakte…” zet al de toon. Het is zacht, maar duidelijk. Vertel wat er gebeurde, hoe het voelde en waarom. Focus op jezelf, niet op “jij deed dit, jij deed dat”. Je vermijdt meteen dat de ander in verdedigingsmodus schiet.

Maar soms… gebeurt dat alsnog. De ander wordt defensief. Dat kan omdat ze zich schuldig voelen, omdat ze schrikken of omdat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Als dat gebeurt, blijf dan rustig en herhaal de kern: dat je dit zegt omdat je de vriendschap belangrijk vindt, niet om drama te creëren. Iets als: “Ik wil geen ruzie, ik wil gewoon dat je weet hoe het voor mij voelde.”

Laat ze ook even ademen. Soms zakt de defensiviteit als ze merken dat jij niet aan het aanvallen bent. En als het gesprek echt vastloopt? Zeg dat je er later op kan terugkomen wanneer jullie allebei wat rustiger zijn. Dat is niet wegwandelen, maar volwassen communiceren.

En laat ruimte voor hun reactie. Misschien wisten ze het gewoon niet. Misschien bedoelden ze het totaal niet zo. Soms valt er meteen een “wow, sorry”, soms moet iemand het even laten bezinken. Allebei oké.

Het punt is: je kan perfect zeggen dat iemand je gekwetst heeft zonder dat het escaleert. Uiteindelijk draait vriendschap om veiligheid, eerlijkheid en kunnen zeggen wat je voelt zonder judged te worden. En vaak wordt jullie band er net sterker van.

Het idee is heel basic: je zegt iets kleins tegen je partner – “Ik heb daarnet een vogel gezien” – en kijkt hoe die reageert. Als je partner dan vraagt “Welke vogel?”, “Waar dan?” of gewoon even meeleeft met je mini-verhaal, dan zit je goed. Dat betekent dat ze geïnteresseerd zijn in jouw wereld, ook al gaat het over iets totaal random.

Reageert je partner eerder met een droge “ah oké” en is het gesprek meteen gedaan? Dan zien TikTokkers dat als een red flag. Niet omdat vogels nu opeens superbelangrijk zijn, maar omdat het laat zien dat ze niet echt meebewegen met jouw kleine, dagelijkse momenten.

De Bird Theory draait dus minder om ornithologie en meer om emotionele beschikbaarheid. Kleine dingen delen en daar samen in meegaan. Dat is wat koppels dichter bij elkaar brengt.

Moraal van het verhaal: als je partner enthousiast mee babbelt over jouw vogelverhalen, dan zit je waarschijnlijk in een heel gezonde relatie. En anders? Misschien gewoon eens testen met een duif, een meeuw of een papegaai.