De cijfers liegen er niet om: zelfs één op de drie kijkers van lesbische pornofilmpjes is een vrouw. En dat heeft een bijzondere reden:

“Het is belangrijk dat je eerst onderscheid maakt tussen lesbische porno die gemaakt is door mannen en lesbische porno die gemaakt is door vrouwen. Bij pornovideo’s die gemaakt zijn door mannelijke regisseurs, gaat het nog steeds om de fantasie van de man. Hoe zij lesbische seks voor zich zien. Dat is een beetje het stereotype ‘lesbische porno’ in het hoofd van de man en daar kijken dan ook weinig vrouwen naar. Lesbische porno met een vrouwelijke regisseur is daarentegen vaak intiemer en echter. Minder neppe borsten, geen glad geschoren oksels en vrouwen met een maatje meer. Daar kunnen vrouwen zich beter mee identificeren”, klinkt het bij Seksuologe Sanne Groot.

Volgens haar is het identificeren énorm belangrijk. De seks moet ook échter zijn en het grote voordeel bij lesbische porno gemaakt door vrouwen? Meer echte orgasmes en het voorspel duurt veel langer. Vrouwen kunnen zich dus veel beter voorstellen hoe het is om daar te liggen. Het is dus echter dan heteroporno of lesbische porno gemaakt door mannen.

Maar ben je dan ook automatische bi of lesbisch? Neen hoor! “Je mag best fantaseren over dingen die niet per se aansluiten bij hoe jij bent. Porno is een hele goede manier om je seksualiteit te ontdekken, maar je mag ook opgewonden raken van dingen die je zelf niet hebt gedaan of wil doen. Als je er plezier en genot uit haalt, moet je er zeker naar kijken”, gaat de seksuologe verder.

Het ding heeft zelfs een officiële naam: de scrotale raphe. Klinkt fancy, maar het komt neer op dit: tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder start élk embryo op exact dezelfde manier. Pas na een aantal weken begint het lichaam te bepalen of de geslachtsdelen zich richting penis & scrotum ontwikkelen, of richting vulva.

Rond week 9 begint dat proces. Bij een embryo met een Y-chromosoom gaan twee stukjes weefsel, de labioscrotale zwellingen, naar elkaar toe groeien en uiteindelijk samensmelten tot het scrotum. De lijn die je later ziet, is gewoon het ‘litteken’ van dat natuurproject.

En bij vrouwen?

Zonder Y-chromosoom groeien die twee stukjes juist niet naar elkaar toe. Bij hen worden dat de buitenste schaamlippen. Het is basically hetzelfde startmateriaal, gewoon een andere evolutie.

De Intersex Society of North America legt het zo uit: ieder mens begint met dezelfde basis, en die raphe is gewoon het bewijs daarvan.

Dus nee, je bent geen “twee mensen aan elkaar genaaid”

Die grap ging rond online, maar je mag met een gerust hart weten: je scrotum is nog nooit door een chirurg aangeraakt. Het hoort zo, bij iedereen.

Kort: de naad is 100% standaard, 0% reden tot stress, en 10/10 een weetje om dit weekend mee te gooien op café.

Belangrijk: dit zijn observaties, geen harde wetenschap. Geen paniek dus als je partner één ding herkent: communicatie blijft key.

1. Ze vermijden oogcontact
Volgens Honigman kijken mensen die iets te verbergen hebben vaak weg. Geen lange blikken, snel wegkijken wanneer jij hen aankijkt… Vooral wanneer je over hun werk begint. Let op kleine dingen: blik die heen en weer schiet, of iemand die plots super afgeleid lijkt.

2. Ze worden defensief bij vragen over werk
Heeft je partner normaal geen probleem om over collega’s, deadlines of meetings te praten, maar verandert dat ineens? De lichaamsexpert zegt dat gesloten lichaamstaal, armen over elkaar, handen voor de mond houden of gespannen kaken, kan wijzen op een ongemakkelijk gevoel.

3. Hun lichaam staat voortdurend op spanning
Extra stress kan zich letterlijk vastzetten in het lijf. Opgetrokken schouders, strak gezicht, een gespannen houding… Volgens Honigman kan dat soms te maken hebben met het “geheim” dat iemand meesleept.

4. Ze bewaken hun gsm alsof het een staatsgeheim is
Tuurlijk heeft iedereen recht op privacy. Maar iemand die zijn telefoon plots meeneemt tot in de badkamer, sneller wegdraait wanneer er meldingen binnenkomen of constant checkt of het toestel nog in hun zak zit, kan volgens de expert nerveus zijn dat er iets ontdekt wordt.

5. Ze lopen opvallend snel en lijken constant on edge
Beetje random, maar volgens Honigman stappen mensen die bang zijn om “betrapt” te worden vaak sneller door. Alsof ze hun hoofd laag willen houden. Denk: zweterige handen wanneer jullie elkaars hand vasthouden, of iemand die voortdurend de omgeving scant.

Real talk: deze signalen kunnen ook gewoon stress van school, werk of leven zijn. Zie je meerdere dingen terugkomen en voelt er iets off? Dan is een gesprek meestal waardevoller dan detective spelen.l