BDD ofwel voluit ‘Body Dysmorphic Disorder’, is een belastende psychologische aandoening waarbij mensen dwangmatig bezig zijn met één of meerdere aspecten van hun uiterlijk. In samenwerking met de Body Dysmorphic Disorder Foundation, lanceert het modemerk nu een ondergoedlijn waarop positieve affirmaties geprint zijn.

De eerste set is voorzien van positieve affirmaties aan de binnenkant (bedoeld voor de drager), maar die met de juiste reflectie ook in de spiegel te zien zijn. Op deze manier zou Monki het zelfvertrouwen voor, maar ook naast de spiegel, een boost willen geven. De tweede set is voorzien van gedrukte illustraties die kenmerkend zijn voor het merk.

Monki wil met de campagne de brede bevolking sensibiliseren over de stoornis en de invloeden die het heeft op het psychische welzijn. Als modemerk met de focus op meisjes en jonge vrouwen, vindt Monki dat het een verantwoordelijkheid draagt om zo inclusief en transparant mogelijk te zijn. Vooral als het gaat over de representatie en de schoonheid van het lichaam.

In een wereld vol filters en talloze retoucheer-apps, wordt het steeds lastiger om nep van echt te onderscheiden. Monki streeft ernaar om de authenticiteit van de afgebeelde modellen te bewaren en ziet er sterk op toe dat er geen retoucheerwerk aan te pas komt. Daarmee wil het modemerk vrouwen in staat stellen om zich goed te voelen in hun vel, zonder onhaalbare normen na te streven. Net om die reden is een voortdurende samenwerking met BDDF van essentieel belang.

Voor de samenwerking doneert Monki een vast bedrag aan de stichting, zodat het harde werk rond bewustwording verdergezet kan worden.

De limited edition setjes zijn verkrijgbaar bij Monki of via de webshop.

Het ding heeft zelfs een officiële naam: de scrotale raphe. Klinkt fancy, maar het komt neer op dit: tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder start élk embryo op exact dezelfde manier. Pas na een aantal weken begint het lichaam te bepalen of de geslachtsdelen zich richting penis & scrotum ontwikkelen, of richting vulva.

Rond week 9 begint dat proces. Bij een embryo met een Y-chromosoom gaan twee stukjes weefsel, de labioscrotale zwellingen, naar elkaar toe groeien en uiteindelijk samensmelten tot het scrotum. De lijn die je later ziet, is gewoon het ‘litteken’ van dat natuurproject.

En bij vrouwen?

Zonder Y-chromosoom groeien die twee stukjes juist niet naar elkaar toe. Bij hen worden dat de buitenste schaamlippen. Het is basically hetzelfde startmateriaal, gewoon een andere evolutie.

De Intersex Society of North America legt het zo uit: ieder mens begint met dezelfde basis, en die raphe is gewoon het bewijs daarvan.

Dus nee, je bent geen “twee mensen aan elkaar genaaid”

Die grap ging rond online, maar je mag met een gerust hart weten: je scrotum is nog nooit door een chirurg aangeraakt. Het hoort zo, bij iedereen.

Kort: de naad is 100% standaard, 0% reden tot stress, en 10/10 een weetje om dit weekend mee te gooien op café.

1. Ze vermijden oogcontact
Volgens Honigman kijken mensen die iets te verbergen hebben vaak weg. Geen lange blikken, snel wegkijken wanneer jij hen aankijkt… Vooral wanneer je over hun werk begint. Let op kleine dingen: blik die heen en weer schiet, of iemand die plots super afgeleid lijkt.

2. Ze worden defensief bij vragen over werk
Heeft je partner normaal geen probleem om over collega’s, deadlines of meetings te praten, maar verandert dat ineens? De lichaamsexpert zegt dat gesloten lichaamstaal, armen over elkaar, handen voor de mond houden of gespannen kaken, kan wijzen op een ongemakkelijk gevoel.

3. Hun lichaam staat voortdurend op spanning
Extra stress kan zich letterlijk vastzetten in het lijf. Opgetrokken schouders, strak gezicht, een gespannen houding… Volgens Honigman kan dat soms te maken hebben met het “geheim” dat iemand meesleept.

4. Ze bewaken hun gsm alsof het een staatsgeheim is
Tuurlijk heeft iedereen recht op privacy. Maar iemand die zijn telefoon plots meeneemt tot in de badkamer, sneller wegdraait wanneer er meldingen binnenkomen of constant checkt of het toestel nog in hun zak zit, kan volgens de expert nerveus zijn dat er iets ontdekt wordt.

5. Ze lopen opvallend snel en lijken constant on edge
Beetje random, maar volgens Honigman stappen mensen die bang zijn om “betrapt” te worden vaak sneller door. Alsof ze hun hoofd laag willen houden. Denk: zweterige handen wanneer jullie elkaars hand vasthouden, of iemand die voortdurend de omgeving scant.

Real talk: deze signalen kunnen ook gewoon stress van school, werk of leven zijn. Zie je meerdere dingen terugkomen en voelt er iets off? Dan is een gesprek meestal waardevoller dan detective spelen.l