De studie werd gepubliceerd in het tijdschrift PLOS One en werd uitgevoerd door onderzoekers van Yamagata University. Zij bestudeerden meer dan 20.000 mensen, waarvan ruim 8.500 mannen en dik 12.000 vrouwen in Japan. Met als doel: verbanden onderzoeken tussen seksuele interesse en sterfte door alle oorzaken.

De deelnemers moesten vragenlijsten invullen over seksuele interesses. Mensen die aangaven een gebrek aan seksuele interesse te hebben, waren vaak ouder, hadden diabetes, lachten minder, hadden psychische problemen, een lager opleidingsniveau of dronken meer.

Maar de resultaten toonden ook aan dat mannen ouder dan veertig jaar met een laag libido 1,94 keer meer kans hadden om te overlijden aan kanker en 1,36 keer meer kans hadden om te overlijden aan een hartaandoening. Bij vrouwen werd er geen verband ontdekt tussen een laag libido en vroegtijdige sterfte.

De methode zou simpel zijn: je brengt je penis in een half-erecte staat, maakt een ‘oké’-greep aan de basis en beweegt langzaam naar boven om zogezegd de bloedcirculatie te stimuleren. Het idee? Kleine “scheurtjes” in het weefsel die zouden helen tot een grotere penis, net zoals spieren groeien na krachttraining.

Alleen… zo werkt het dus niet. “De penis is geen spier, maar een orgaan", legt de Amerikaanse dokter en YouTuber Hink uit, die bekendstaat om zijn medische content. “Er bestaat nul wetenschappelijk bewijs dat jelqing effectief is. Grote urologische organisaties hebben dit onderzocht, zonder resultaat.”

Sterker nog, het kan behoorlijk fout aflopen. Volgens Hink lopen sommige mannen door jelqing littekenvorming, kromstand (Peyronie) of zelfs blijvende erectieproblemen op. “We hebben echte patiënten met blijvende schade gezien", zegt hij.

Dus: wat op Reddit als “natuurlijk enlargement” wordt verkocht, kan in realiteit eindigen bij de uroloog.

1. Je brein is letterlijk verslaafd aan je ex

Volgens neurowetenschapper Helen Fisher (Rutgers University) vertoont ons brein na een breuk gelijkaardige patronen als bij afkickverschijnselen. Liefde activeert hetzelfde beloningssysteem als drugs: dopamine, oxytocine, adrenaline. Wanneer dat plots stopt, snakt je brein naar dezelfde ‘rush’. Even hun profiel bekijken kan dan aanvoelen als een mini-shotje van wat je ooit had.

2. We willen controle (of closure)

Een break-up komt vaak met onzekerheid: Doet die ander het beter dan ik? Heeft hij of zij iemand nieuw? Door te stalken proberen we die controle terug te krijgen. Klinisch psycholoog Dr. Ramani Durvasula legt uit dat dit gedrag gelinkt is aan de behoefte om ons eigen ego te beschermen. “We vergelijken onszelf om te bevestigen dat we ook verder kunnen,” zegt ze.

3. Het algoritme speelt mee

Zelfs als je wil stoppen, maakt het internet het niet makkelijk. TikTok, Instagram en Snapchat weten precies wat (of wie) je wil zien. Zodra je één keer op hun naam klikt, gooit het algoritme hun content opnieuw in je feed. Resultaat: je brein krijgt steeds nieuwe triggers om ‘even te kijken’.

4. Nostalgie verkoopt (ook emotioneel)

Onderzoek van Psychology Today toont aan dat nostalgie ,zelfs naar slechte relaties, tijdelijk troostend werkt. Herinneringen aan ‘de goede momenten’ activeren het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor emotioneel comfort. Maar dat effect is kort: hoe vaker je kijkt, hoe moeilijker het wordt om echt los te laten.

5. We zoeken bevestiging, niet per se de persoon

Vaak mis je niet de ex zelf, maar het gevoel dat iemand je kende, appte, en aandacht gaf. Volgens relatietherapeut Esther Perel draait het stalkgedrag vooral om zingeving: “We proberen via de ander te begrijpen wie we zelf waren in die relatie.”

Wat kan je eraan doen?

Er is geen shame in een kleine check, maar als je merkt dat je dagelijks kijkt of hun stories blijft refreshen, helpt het om even afstand te nemen. Zet hun account op ‘mute’, verwijder oude chats, of vraag jezelf af waarom je kijkt. Vaak zegt dat meer over jouw herstelproces dan over hen.

Want ja, we doen het allemaal. Maar echt verdergaan begint pas wanneer je je nieuwsgierigheid niet meer hoeft te stillen. Zelfs niet om 1u ’s nachts met je telefoon onder de lakens.