De 35-jarige Jesse Pye stond rond 7.30 uur op. “Ik maakte me klaar voor mijn werk”, zegt hij volgens Metro UK. “Maar toen zag ik iets zwarts dat leek op een slang of een gigantische worm. Ik wist niet zeker wat het was, maar ik wist wel dat het niet goed was.”

Jesse pakte meteen zijn telefoon en begon het mysterieuze wezen te filmen. “Ik geloofde niet wat ik zag. Pas toen ik zijn lange lichaam met tientallen poten zag, wist ik dat het een duizendpoot was. Ik heb nog nooit zo’n groot exemplaar gezien.”

Via het internet ging de man op zoek naar meer informatie over het beest. Al snel kwam hij erachter dat het om een gigantische roodharige duizendpoot ging waarvan het gif een brandende pijn rond de beet kan veroorzaken, plus klachten als misselijkheid en hoofdpijn. Soms leidt een beet zelfs tot nierfalen of een hartaanval.

Jesse nam zijn beddengoed mee naar buiten en liet de duizendpoot daar los. Daarna heeft hij het insect - voor zover wij weten - nooit meer gezien. Eind goed, al goed.

Baidu, de ‘Google van China’, heeft namelijk een patent aangevraagd voor een AI-systeem dat dierenklanken zou kunnen vertalen naar menselijke taal. Jep, letterlijk blaf naar babbel.

De technologie zou gebruik maken van AI om geluiden, gedrag en zelfs fysieke signalen van dieren te analyseren. Op basis daarvan probeert het systeem te achterhalen hoe het dier zich voelt, en wat het eigenlijk wil zeggen. Denk aan: “Ik ben blij dat je thuis bent!” of “Gast, waar blijft mijn eten?”

Het idee zit nog in de onderzoeksfase, maar Baidu zegt dat er nu al veel interesse is. En da’s niet zo gek: eerdere pogingen om dierentaal te begrijpen, zoals honden die met knopjes communiceren, gingen al vaak viraal. Alleen zou dit project nog een stap verder gaan: echte vertaling, met woorden en al.

Niet alleen honden en katten komen aan bod. Onderzoekers van Project CETI proberen momenteel zelfs het mysterieuze geklik van potvissen te ontcijferen. Ja, die dieren zouden een soort fonetisch alfabet hebben.

Of we binnenkort écht een gesprek kunnen voeren met onze viervoeter? Nog niet meteen. Maar het feit dat er technologie in de maak is om het te proberen, is op z’n minst… woef-waardig.

Nicotinezakje zijn kleine zakjes met daarin poeder en nicotine. Ze zijn bedoeld om onder de bovenlip te stoppen, waarna er nicotine wordt afgegeven via de slijmvliezen in de mond. Maar sommige mensen hebben het nu dus ook op andere plekken geprobeerd, zoals onder de voorhuid of in de anus.

En dat is een héél slecht idee, zeggen gezondheidsexperts volgens Wall. Vanwege de hoge pH-waarde kan het irritatie veroorzaken, een branderig gevoel, roodheid en zwelling. In sommige gevallen kan het zelfs leiden tot ergere complicaties zoals huidbeschadiging of nicotinevergiftiging. Dat komt omdat de voorhuid heel gevoelig en kwetsbaar is, en een nicotinezakje kan de natuurlijke balans van de huid verstoren.

Ons advies? Gewoon. Niet. Doen.