‘No Way Home’ is alweer de derde film met Tom in de hoofdrol. En mogelijk ook de laatste. “Ik heb van elke minuut genoten”, zegt de acteur over zijn rol. “Ik ben Marvel en Sony zo dankbaar dat ze me de kans hebben gegeven. Het was geweldig en dat is ook waarom ik geen afscheid wíl nemen van Spider-Man, maar dat misschien wel zou moeten doen.”

Tom wil naar eigen zeggen niet verantwoordelijk zijn voor het tegenhouden van het volgende jonge talent dat Spider-man kan spelen. Wie dat zal zijn, is natuurlijk nog niet bekend. Maar als het aan Tom ligt, wordt het misschien wel een vrouw. “Ik zou graag een toekomst van Spider-Man zien die diverser is. Misschien een Spider-Woman. We hebben drie Spider-Mans gehad, het zou leuk zijn om eens iets anders te zien.”

“Ik besteed veel tijd aan therapie”, aldus Shawn. “Ik houd het rustig en ben veel met familie, iets waar ik eerder niet vaak de tijd voor had. Ik doe dingen die ik in de afgelopen jaren niet heb kunnen doen. Etentjes met vrienden, dat soort dingen.”

Een paar weken geleden maakte Shawn bekend zijn tour door Europa en de Verenigde Staten te cancelen. “Ik was niet klaar voor de tol die de shows van mij eisen”, schreef hij toen in een uitgebreid bericht. “Ik begon enthousiast aan deze tour omdat ik na de pandemie eindelijk weer mocht optreden, maar de realiteit is dat ik er nog helemaal niet klaar voor ben. Nadat ik met mijn team en artsen heb gesproken, is het duidelijk geworden dat ik rust en tijd voor mezelf moet nemen, zodat ik sterker dan ooit terug kan keren.”

Het ongeluk gebeurde voor bijgelovige mensen op de meest ongelukkige dag die je kunt bedenken: vrijdag de 13^de in 2013. Angus liep toen met een groep vrienden door het centrum van Oakland, de plek waar hij vandaan komt, toen hij op een gegeven moment zijn vrienden uit het oog verloor en alleen in een donkere bouwput terechtkwam.

“Ik werd 12 uur later op de bodem wakker”, aldus de acteur. “Ik zat opgesloten. Uiteindelijk klom ik eruit, maar ik weet niet hoe lang dat geduurd heeft. Het was heel moeilijk om eruit te klimmen, omdat mijn schedel gebroken was. Mijn huid was oké, dus alle bloedingen waren inwendig en drukten tegen mijn hersenen.”

Omdat niemand Angus ooit in de put zou hebben gevonden, wist hij wat hem te doen stond. Met gebroken vingers trok hij zichzelf uit de greppel, die minstens drie meter diep was. “Maar ik voelde geen pijn, ik was in overlevingsmodus”, legt hij uit.

Nadat hij was ‘ontsnapt’, nam Angus de bus naar het huis van zijn moeder. Eenmaal daar wilde hij naar bed, maar dat stond zijn moeder niet toe. “Ik zou dood zijn gegaan. Ze gaf me wat water en daarna begon ik bloed over te geven. Mama nam me mee naar het ziekenhuis en daar hebben ze mijn leven gered. Ze sneden mijn hoofd open, plaatsten wat schroeven en een plaat over mijn gebroken schedel.”